Ik weet niet meer welk jaar het exact was. Ik zat nog op de lagere school. Ik was al misdienaar in de parochiekerk. Het zal eind jaren 40 of een van de eerste jaren 50 van de vorige eeuw geweest zijn. Dus ten tijde van het Rijke Roomse Leven. Ik was dat jaar tijdens 9 (= NEGEN) missen misdienaar op Eerste Kerstdag.
Het was toen nog gewoonte dat op Eerste Kerstdag drie missen achter elkaar gelezen werden.
= Om 4.00 uur was ik misdienaar in de nachtmis. Een viering met drie heren en daarna twee stille missen.
= Om 08.30 uur de herdertjesmis; drie missen acher elkaar.
= Om 10.30 of 11.00 uur de hoogmis; een mis met drie heren gevolgd door twee stille missen.
Dat waren er dus NEGEN. Hoogstwaarschijnlijk ben ik ‘s middags ook nog naar het Lof met processie geweest.
Tja . . . Die Eerste Kerstdag staat in schril contrast met de Eerste Kerstdag van 2020, het bijzondere coronajaar. Want dit jaar blijft de teller bij mij wat het bijwonen van een viering op Eerste Kerstdag op nul staan. Zeer, zeer bijzonder, omdat ik al mijn hele leven vanaf mijn zesde levensjaar op Eerste Kerstdag een kersviering meegemaakt heb.
De lockdown is er de oorzaak van dat we nu moeten vaststellen dat er een zeer schril en zeer opmerkelijk contrast is tussen het bijwonen van het aantal missen op Eerste Kerstdag in een jaar tijdens het Rijke Roomse Leven en 2020, het coronajaar: 9 tegen 0 . . .
