Maand: oktober 2020

5466 We naaien onze eigen naad

Zowel vóór als nu tijdens de gedeeltelijke lockdown zijn er Nederlanders die zich NIET aan de opgelegde maatregelen houden om het coronavirus in toom te krijgen en te houden.

De excessen die eruit springen komen in het nieuws en worden uitvoerig besproken op de zenders van de NPO, RTL en SBS tot je er niet meer tegen kunt en de televisie uitzet. Iedereen heeft momenteel wel een mening over het virus en de bestrijding ervan.

Ondanks dat onze minister-president vroeg om niet steeds het randje van de regels op te zoeken gebeurt dat toch. Zelfs ONZE koning ging in de fout (nou ja foutje) en vloog naar Griekenland (en vlug weer terug).

Tja . . . als je een mooi vakantiehuis hebt op een plek waar de zon schijnt en je hebt maanden dagelijks kriskras door ONS land getourd om overal naar Jan en Alleman en hun problemen te luisteren, dan . . . ja dan kan ik me het levendig voorstellen dat – als je de mogelijkheid en de gelegenheid hebt om er ff tussenuit te trekken – dat je dat dan ook doet. Uiteraard heb je er (samen met je vrouw en kinderen) al weken naar uitgekeken.

Maar . . . er kwamen nogal wat reacties los over de reis naar de vakantiebestemming tijdens de huidige situatie. Ik neem het hem niet zo heel kwalijk. Hij heeft voor het vertrek de situatie volledig verkeerd ingeschat. Een foutje, maar het is hem en de zijnen vergeven.

Maar door dit voorval en de vele anderen in ONS land werd eens en te meer duidelijk dat . . . Wij onze eigen naad naaien.

5465 Rondje Afferden

Gisteren (op die ‘feestdag’ voor ons) reden we naar Midden-Limburg. In Afferden trokken we onze wandelschoenen aan en  begonnen aan onze wekelijkse wandeltocht.

We liepen over de heide naar de Quinvennen, daarna richting een uitkijktoren met een prachtig uitzicht op het Nationaal Park De Maasduinen. We vervolgden onze tocht richting het Zevenboomsven en via een graspad langs de Eckelse beek liepen we weer naar onze auto. We hadden deze route al eens vaker gelopen, maar we waren vergeten hoe PRACHTIG deze was. We genloten van de grote, vooral stille heide, de vergezichten, de herfstkleuren en van het lopen door de prachtige natuur.

5463 Genderneutrale muisjes

‘Broodversierder De Ruijter nu woke, komt mogelijk met genderneutrale muisjes’, stond er met vette letters boven het bericht.

Toen ik van mijn verbazing bekomen was, heb ik me eerst maar eens verdiept in de term ‘woke’.

Woke is eigenlijk de verleden tijd van het Engelse werkwoord to wake (wakker worden of maken).  Woke is in Amerika een paar jaar geleden populair geworden in de antiracistische beweging Black Lives Matter (BLM), ter aanduiding van mensen die alert zijn op mogelijke uitingen van racisme. De laatste tijd wordt woke - zeker buiten het Angelsaksische taalgebied - echter veel breder gebruikt, vooral ter aanduiding van iemand die alert is, maatschappelijk bewust en goed ingevoerd in modeverschijnselen en trends en die op grond daarvan adequaat handelt.

De Ruijter, de Nederlandse fabrikant van vlokken, chocoladehagel en de bekende muisjes, komt mogelijk op termijn met genderneutrale muisjes, die nu nog steevast lichtblauw of roze zijn. Dat liet het bedrijf van de week weten.

“Tot op heden is het nog niet mogelijk geweest om andere kleuren muisjes te maken, gezien productiebeperkingen in de fabriek. Wel zijn we op de lange termijn aan het bekijken of de machines aangepast kunnen worden, zodat het wellicht in de toekomst wel mogelijk zal zijn”, zo laat het bedrijf verder weten.

Tja . . . wat een geneuzel. Een baby wordt geboren als jongen of meisje met een penis (een hele kleine) of een vagina (ook een kleine). Een pasgeboren baby is niet bezig met genderneutraal zijn en hopelijk de ouders dan ook niet.

De Ruijter is alleen bezig met de verkoopcijfers. Laat me niet lachen  . . .

5461 Bij het rechte eind . . .

Nu sinds woensdagavond 22.00 uur de gedeeltelijke lockdown een feit is, zal er voor veel mensen weer een hoop veranderen. Voor ONS, mijn vrouw en ondergetekende, verandert er niet zo heel veel. Wij zaten meestentijds al in een bubbel en blijven daar nu zeker in zitten. De leuke kantjes van het leven gaan er nu helemaal af. Wij ervaren gelukkig nog geen stress en neerslachtigheid. We hopen uiteraard dat dat zo blijft. We proberen de moed er in te houden door o.a. dagelijks een rondje van 4 km te lopen.

Van de week kreeg ik de horoscoop voor de komende twee maanden toegezonden. Ik geloof helemaal niet in die softe en zweverige beweringen die ik wel eens zie in de damesbladen op de leestafel bij de tandarts. Maar deze sloeg de spijker op de kop. De horoscoop had het deze keer bij het rechte eind . . .

5460 Mondkapje op en broek aan

Zoals bekend kan het coronavirus ook worden overgedragen via je ontlasting. Dat bracht ABC er toe om Dr. Norman Swan, een Australische deskundige, te vragen hoe het met scheten en windjes is.

De dokter sluit niet uit dat als die ongehinderd de ruimte in gaan er besmetting mogelijk is als de schetenlater het virus draagt.

Gelukkig heeft het bijna nooit erge gevolgen, want we hebben immers als we onder de mensen zijn een onderbroek aan. Dr. Swan geeft het duidelijke advies om geen wind te laten zonder ondergoed en/of broek aan.
Lees hier eventueel meer >>>>>

Tja . . . binnenkort krijgen we het advies tijdens de persconferentie van premier Rutte: Mondkapje op en broek aan

5459 Zwarte Eikel

Tijdens onze wekelijkse wandeling zag ik ‘m zomaar ineens liggen. Hij lag voor me op de grond tussen de herfstbladeren en andere soortgenoten. Maar deze was toch wel apart: hij was ZWART, een ZWARTE eikel.

Ik raapte hem op en bekeek hem eens goed, liet hem aan mijn vrouw zien en . . . stak hem in mijn zak.

Tijdens het vervolg van onze route moest ik maar steeds aan die zwarte eikel, aan dat bijzondere spel van de natuur denken. Uiteraard bedacht ik dat ik er een bericht aan zou wijden hier op Menne Weblog. Toen ik dat bedacht had, zat ik ineens met een probleem opgezadeld. Want mocht ik in deze tijd van #blacklivesmatters en #kickoutzwartepiet de bijzondere vrucht van de eiekenboom wel ‘zwarte eikel’ noemen. De eerlijkheid gebied mij te zeggen dat hij niet helemaal zwart was, want de helft was bruin. Maar als ik hem ‘bruine eikel’ zou noemen zat ik met hetzelfde probleem.

Thuis gekomen bekeek ik de bijzondere eikel nog eens goed en zag dat het overgrote deel pikzwart was en toen . . . toen besloot ik hem de naam te geven van ZWARTE EIKEL

5458 Rondje Sint-Michielsgestel

Gisteren trokken we onze strante (sorry: wandel-) schoenen maar weer eens aan, want buienradar liet ons zien dat we tussen de buien door zouden kunnen lopen.

Ons begin- en eindpunt lag deze keer in de Torenstraat in Sint-Michielsgestel. Het rondje voerde ons langs de Dommel, door bossen, over graspaadjes, langs de Essche Stroom, langs kasteel Nieuw Herlaer en over twee hangbruggen.

Het was ’s morgens even wennen aan de temperatuur, maar toen we warm gedraaid waren genoten we volop van het rondje dat uitgezet was door Jos Waszlo. Het was een hele. hele . . .  PRACHTIGE route.

5457 Dankjewel, ASOCIALE kattenbezitter

Toen ik in het weekend nog ff in mijn voortuin bezig was, ontdekte ik in de grote pot waarin ik onlangs een acer geplant had, een grote vieze, vuile, stinkende kattendrol.

Eén van de vele loslopende katten uit de buurt had op de enige mogelijke plaats in MIJN tuin zitten SCHIJTEN. De kattendrek STONK ENORM; maar ondanks dat heb ik het toch weggeschept en een plastic zakje gedaan.

Aanvankelijk wilde ik de drek op de inrit van een (asociale) kattenbezitter bij ons in de straat deponeren. Maar mijn vrouw wil dat absoluut niet en om de goede vrede met mijn vrouw en de buurtbewoners te bewaren heb ik het plastic zakje met inhoud in de kliko gedeponeerd.

Daarna ben ik begonnen met de bovenkant van de pot af te schermen met gaas, zodat die vieze, vuile, schijtende andermans katten ook daar niet meer terecht kunnen.

Ik eindig heel cynisch met een bedankje, maar helaas zal dit niet doorkomen bij die personen die hun kat in andermans tuin laten SCHIJTEN.

Dankjewel, ASOCIALE kattenbezitter.