Ook op de vrijdagmorgen was het in Bettmeralp zeer mistig. Het wolkendek/de mist was zo dicht dat je maar 50 m vooruit zag. Toen we van de bakker terugkwamen misten we de afslag naar ‘ons’ chalet. Je werd mooi nat van het vocht dat als een deken om ons heen zat.
Maar even na het middaguur werd het snel helder, daarom lunchten we snel en gingen we er op uit. De drie jongsten wilden nog een keer met ‘de step’ de alp afdalen en de twee oudsten van het vijftal wilden de afdaling te voet afleggen. De afdaling naar Betten Dorf is 8,4 km en je daalt ruim 700 m.
We volgden dezelfde route die men rijdt met de ‘steppen’. De route staat aangegeven als Trottinett.
Het was een ontzettend mooie route met prachtige vergezichten. We kwamen niet uitgekeken op de alpenhutten, de alpenweiden met talrijke bloeiende bloemen en (on)kruiden. Op de alpenweiden stonden koeien met de karakteristieke koeienbellen. Op de meeste weiden werd zelfs gesproeid. Geen wonder dat die weiden zo mooi groen zijn.
Naarmate we daalden werd het steeds warmer en kwamen de zweetdruppeltjes te voorschijn. Onderweg passeerden de drie jongsten van het stel ons met de step.
Rond half 4 kwamen we in Betten Dorf aan en gingen met de gondel naar boven. Weer in het chalet aangekomen pakte ik snel een heerlijk helder en koel . . . inderdaad.
Morgen is het alweer onze laatste dag op de alp en we hebben nog zoveel op ons lijstje staan.
Tja . . . De afdaling naar Betten Dorf had ik voor geen goud willen missen.
