Ik roep het al een hele tijd. Al die linkse groeperingen – die vaak een niet-witte-mens als leider hebben – zoals Kick Out Zwarte Piet, Black Live Matters alsook Viruswaanzin menen het gelijk en recht aan hun kant te hebben. Alles moet van en voor hen wijken. Zij eigenen zich het recht toe en zij – zo menen ze – staan volkomen in hun recht. Aan hun eisen moet maar snel tegemoet gekomen worden. Aan die hervormers, zogenaamde wereldverbeteraars begin ik een godsgruwelijke hekel te krijgen. Ik kan voor hen dan ook absoluut geen greintje sympathie opbrengen.
Afgelopen zaterdag bleek Özcan Akyol dat gevoel in zijn column eveneens te hebben. In de column ‘Barvrouw’ gaf hij haarfijn aan dat de antiracisten hun hand overspeeld hebben en de sympathie verloren hebben.
‘Antiracisten krijgen trekjes van tirannen die ze bevechten’, schreef hij o.a. En zo is het !!!
Op dezelfde dag verschenen op Geenstijl foto’s van de jongeren die destijds in Hoorn bij een uit de hand gelopen demonstratie geweldplegingen hadden gepleegd.
Er waren nogal wat mensen die reageerden op het bericht. En allen hadden datzelfde gevoel als ik. Bovendien hadden ze ook een godsgruwelijke hekel aan die personen.
Getuige enkele reacties, die ik jullie niet wil onthouden:
Zijn wel allemaal getint of licht getint. En dan de samenleving verwijten dat men met een scheef oog naar (licht) getinte mensen kijkt. Of mag ik dit niet meer zeggen?
Wat een kansenparels toch weer. Die hebben hier allemaal in weelde kunnen opgroeien. Tenminste als hun ouders en dat tuig zelf hun kansen hadden aangegrepen.
Tja . . . inderdaad . . . de pareltjes van onze maatschappij.
