In mijn bericht van 3 mei j.l. (5295 Op onkosten gejaagd) berichtte ik, dat ik mijn achtertuin ‘kat-vrij’ had gemaakt. Ruim 2 maanden later kan ik meedelen dat ik sindsdien géén enkele kat meer in mijn achtertuin heb gezien. Maar ik juich nog niet al te hard, want die verr**** krengen zijn hardleers en willen persé sch***** in andermans tuin.
Een paar weken geleden heb ik nog een knoop doorgehakt en ben begonnen om ook de voortuin ‘kat-vrij’ te maken. Die ellendige beesten zochten daar ook ruimte om te sch***** en te pie***. Daarbij kwam, dat ik er met carex en houtsnippers een allegaartje van gemaakt had; alleen om te verhinderen dat andermans katten in mijn voortuin hun behoeften kwamen doen. Het zag er gewoon niet meer uit.
Daarom heb ik in overleg en met hulp van mijn behulpzame zwager besloten de perken in de tuin leeg te maken en te voorzien van split. Een viertal witte hortentias mochten blijven staan. In het grootste perk komt een Acer palmatum, dissectum atropurpurem, die mooi zal afsteken bij de grijze split. Totdat we een mooi exemplaar hebben gevonden mag een hortentia onze voortuin opfleuren.
Tja . . . het heeft weer wat inspanning, heel veel spierpijn en wat euro’s gekost. Maar . . . ook mijn voortuin is nu (hopelijk) kat-vrij
