De meeste superspreidingsevenementen hebben een ding gemeen: een besmette persoon woont een overdekte bijeenkomst bij met veel mensen, zoals een religieuze viering, koorrepetitie of verjaardagsfeestje.
Niet onlogisch dat dat soort bijeenkomsten tot uitbraken kunnen leiden van het coronavirus. Ze zijn binnen, er zijn veel mensen en die praten luid of zingen. Luid praten en zingen leiden tot ronddwalende minieme druppels die virus kunnen bevatten en overbrengen.
Dat wordt niet anders, zolang er geen vaccin is, of het virus verdwenen is. Wie verstandig is mijdt de komende jaren kerken, verjaardagsfeestjes en koorrepetities.
Lees hier meer >>>>>
Toen ik bovenstaande las moest ik denken aan wat er in de catechismis staat:
“Op zondag en op andere verplichte feestdagen zijn de gelovigen verplicht aan de mis deel te nemen”.
“Aan het voorschrift om aan de mis deel te nemen voldoet wie de mis bijwoont, overal waar deze in een katholieke ritus gevierd wordt ofwel op de feestdag zelf ofwel op de avond van de voorafgaande dag”.
Heel veel katholieken, wij, nemen het al heel lang niet meer zo nauw met dit kerkelijk gebod. Sinds bisschop Bekkers gehamerd heeft op de eigen verantwoordelijkheid van de mens zijn er veel plichten ‘weggevallen’.
Als het corona-virus in de Rijke Roomsche jaren had huis gehouden zouden er veel mensen in gewetensnood zijn gekomen met het sluiten van de kerken. Momenteel hoor je niemand over het niet kunnen vervullen van de zondagsplicht.

