5287 ‘Je hebt niets om naar uit te kijken’

We zitten nu al in de 7de (= zevende !!!) week van de sociale distancing, van de intelligente lockdown. Het is eentonigheid troef. We weten wat er op het spel staat, omdat we dat van dichtbij ervaren hebben. Maar het is volhouden, doorbijten en het verstand op nul zetten. We ontvangen géén bezoek en gaan nergens, maar dan ook nergens naar toe.

Géén familiebezoek, géén ontvangst van kinderen en kleinkinderen, géén vrijwilligerswerk, géén paasviering, géén spannende voetbalwedstrijd op de tv, niet ff naar de bakker, niet naar vrienden of kennissen, niet naar een crematie, niet ff naar de supermarkt, niet naar de kapper, niet naar de kerk, niet naar een verjaardag, niet naar een voetbalwedstrijd, niet naar het PSV-stadion, niet naar de tandarts. niet naar . . . nee we gaan NERGENS naar toe.

Wel uren aan de telefoon en talloze keren Whatsappen en . . . nog eens Whatsappen.

Tja . . . het is precies wat mijn jongste zoon vorige week zei: ‘Je hebt niets om naar uit te kijken.’


En dan nog even DIT