We wisten niet wat er aan de hand was. We schrokken er een beetje van. Onze telefoons gaven een indringend signaal. Gisteren om 11.29 uur kregen we een NL-Alert, een Noodwaarschuwing met het verzoek om de instructies van de Rijksoverheid op te volgen: houd 1,5 meter afstand en blijf thuis bij verkoudheid of ziekte.
Tja . . . deze waarschuwing was noodzakelijk omdat nogal wat landgenoten het verzoek aan hun laars lappen. Zaterdag waren de tuincentra, bouwmarkten en milieustraten al vol. Zondag waren al voor 12 uur de natuurgebieden overvol.
Heel veel mensen gedragen zich asociaal en denken niet na. Onbegrijpelijk dat men nog niet doordrongen is van de ernst van de crisis die over ONS is gekomen. Ik denk dat ze wel anders gaan piepen als het virus hen heel dicht nadert. Dan is natuurlijk bij hen Leiden pas in last.
Wij – hier in Brabant – zitten met onze neus boven op de gevolgen van de crisis en inmiddels kennen we al veel hele trieste en droevige verhalen.
Voor de asociale en aartsdomme landgenoten – zo noem ik ze maar even – helpen op dit moment de maatregelen van de overheid, de oproepen van het RIVM en bezorgde burgemeesters (nog) niet. Het is bij hen aan dovemansoren gericht. Helaas.
Ze geven geen gehoor aan de oproepen zelfs niet aan een NL-Alert, een Noodwaarschuwing.
En dan nog even DIT