5110 Waar zijn we nou toch mee bezig?

Always stapt over op genderneutraal maandverband
Procter & Gamble, producent van Always-maandverband en Tampax-tampons gaat zijn verpakkingen genderneutraal maken. Hiermee wil het bedrijf onder meer transgenders en non-binaire personen tegemoetkomen. De aanpassing houdt in dat het vrouwelijke Venus-symbool van de verpakkingen wordt verwijderd. Aan het product zelf verandert niks.
Lees hier verder >>>>>

Tja . . . nadat ik het verbazingwekkende bericht had gelezen ben ik uiteraard op onderzoek uit gegaan. Ik heb op internet tig (!!!) afbeeldingen van ‘Always-maandverband’ bekeken en . . . ik heb nergens het vrouwelijke Venus-symbool kunnen ontdekken. Het zal wel ergens op de onder- of achterkant van de verpakking afgedrukt staan, ergens bij de kleine lettertjes.

Na mijn onderzoek was ik nog steeds verbaasd en dacht: ‘Zou het bedrijf dat nou echt menen?’ en ik vroeg me af hoe ik mijn gevoel zou moeten omschrijven.

Misschien zit mijn gevoel wel opgesloten in de vraag die ik luid en duidelijk slaakte: ‘Waar zijn we nou toch mee bezig?’

5109 Wie wil er nog pastoor worden?

Uit een Amerikaans onderzoek van de universiteit van Chicago blijkt dat mensen in onderstaande beroepen het ongelukkigst zijn met hun werk.

  1. Dakdekker
  2. Ober
  3. Fabrieksmedewerker
  4. Barman
  5. Inpakker
  6. Vrachtafhandelaar
  7. Winkelmedewerker
  8. Kassière
  9. Cateringmedewerker
  10. Expediteur
  11. Slager en slachter
  12. Meubelverkoper

Volgens hetzelfde onderzoek zou je van de volgende banen het gelukkigst worden:

  1. Pastoor
  2. Fysiotherapeut
  3. Brandweerman
  4. Onderwijsmedewerker
  5. Kunstenaar
  6. Leraar
  7. Schrijver
  8. Psycholoog
  9. Leraar voor kinderen met leerproblemen
  10. Operationeel ingenieur
  11. Supervisor op kantoor
  12. Verkoper van financiële diensten

Onderzoeker Tom W. Smith legt uit: “De banen die de meeste voldoening geven zijn vaak een roeping. Het gaat om creatieve beroepen of vakgebieden waarin je mensen helpt, lesgeeft of beschermt.”
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . maar . . . Wie wil er nog pastoor worden?

5108 Het Hertogenpad

Door allerlei omstandigheden is het alweer 7 weken geleden dat we onze wandelschoenen hebben aangetrokken. Maar gisteren knoopten we de veters van de  wandelschoenen toch weer vast.

In de weken dat we niet gewandeld hebben, hebben we besloten om te stoppen met de Zuidwaterlinie-route. Onze ervaring is dat er teveel saaie stukken in zitten over kale dijken en over lange wegen door de polder.

Gisteren zijn we daarom begonnen aan het Hertogenpad. Deze wandelroute loopt van Roermond naar Breda.

Het Hertogenpad is Brabant ten voeten uit: langs gastvrije Brabantse dorpjes, stuifzand en veenmoerassen, over paarse heidevelden en soms drassige knuppelpaden. Een aaneenschakeling van schitterende natuurgebieden zoals de Dorst, de Loonse en Drunense Duinen, Maashorst, de Groote Peel en het Leudal.

Je kunt het pad in beide richtingen lopen. Wij kozen gisteren voor een gedeelte van Etappe 7: Van Odiliapeel via Rietven richting Venhorst.
De route liep over met bladeren bedekte bospaden, over lange kaarsrechte wegen en kronkelende paadjes bij het Rietven. Toen we terug bij de auto waren hadden we toch weer een kleine 10 km op de teller staan. Niet slecht na al die wandelloze weken.

5107 Tweede afgang op een rij

Zondagmiddag stond de wedstrijd PSV – AZ op de wedstrijdkalender. Met gemengde gevoelens reden we naar Eindhoven. We dachten nog aan de afgang van vorige week bij Fc Utrecht, waar PSV met 3 – 0 teruggestuurd werd naar Eindhoven en ook nog met twee (!!!!) rode kaarten in de tas. ON-BE-GRIJ-PE-LIJK dat de spelers het allemaal lieten lopen. Hopenlijk is er goed geëvalueerd en was die grote zeperd een eenmalig gebeuren.

Maar . . . PSV begon noodgedwongen zwaargehavend aan het duel. Door schorsingen en blessures miste Van Bommel zijn vaste waarden Malen, Ihattaren, Bergwijn, Hendrix en Viergever. Ryan Thomas speelde voor het eerst in de basis, maar kon daar welgeteld 21 minuten van genieten. De middenvelder kon, na ingrijpen van de VAR, met rood vertrekken na een veel te harde actie.

Het gelegenheidselftal kreeg een flinke draai om de oren van AZ. Tien minuten voor tijd hielden we het voor gezien en gingen naar huis. ‘Het seizoen is voorbij voor PSV, A*** wordt kampioen’, zei ik tegen mijn zoon op weg naar de auto. Mijn seizoenskaart zal ik de komende tijd hoogstwaarschijnlijk aan mijn kleinzoon uitlenen . . . na deze tweede afgang op een rij.

5106 Doe dat dan op de gang

Kan het me nog goed herinneren. Het was begin jaren 60 van de vorige eeuw op een lagere school waar ik stage liep. Tijdens een rekenles van mij had de grootste raddraaier van de zesde klas zich in de ogen van de onderwijzer  niet goed gedragen. Ik had me er echter niet zo aan gestoord; ik was geconcentreerd op datgene wat ik over moest dragen aan de kinderen.
Na de les nam de onderwijzer me mee naar de gang en sprak daar de historische woorden: ‘Je kunt er af en toe gerust eentje slaan, maar doe dat dan op de gang!’
Ik heb zijn advies in mijn arbeidzame leven NOOIT opgevolgd.

Aan bovenstaande moest ik denken toen ik van de week onderstaande berichten tegenkwam:
= In België worden kinderen opgesloten in de kast
= Zaanse juf slaat kinderen met stokken en laat ze van de vloer eten

Tja . . . het lijkt dat er hier en daar in 60 jaar nog niet zo heel veel veranderd is. En het spookt nu maar door mijn hoofd . . . doe dat dan op de gang.

5105 Wenn der Vater mit dem Sohne . . .

Ik ga al bijna 40 jaar met mijn jongste zoon elke 14 dagen naar een voetbalwedstrijd. Vroeger naar Helmond Sport en nu alweer ruim 30 jaar naar PSV Eindhoven. Een paar keer zijn we ONZE club nagereisd voor een buitenlandse wedstrijd in het kader van de Champions League, o.a. naar Lyon en Florence. Dat waren uitstapjes om nooit te vergeten.

L’Histoire se répète. Mijn zoon doet nu hetzelfde met zijn jongste zoon. Deze is een fervent supporter van de Duitse Bundesligaclub RB Leipzig. Via het spel FIFA 2015 is het bij mijn kleinzoon begonnen en het virus is ook overgegaan op mijn zoon. Beiden bezoeken af en toe wedstrijden van hun club als ze vlak over de grens moeten spelen. Verleden weekend gingen ze zelfs al voor de vijfde keer naar Leipzig om een thuiswedstrijd van RB Leipzig te aanschouwen.

Het bezoek van mijn zoon met zijn zoon is in Leipzig bij de gelijknamige club niet onopgemerkt gebleven. Op zaterdag werden beiden door de plaatselijke radiozender geïnterviewd en afgelopen week stond er een uitgebreid artikel op de fansite van RB Leipzig (waarin der Opa ook nog genoemd wordt) dat gewijd was aan de twee fervente supporters aus Holland met de titel: Wenn der Vater mit dem Sohne

5104 Sweet memories

Vandaag zijn we 53 jaar getrouwd. We vieren dat vanavond met een gezellig en heerlijk etentje met kinderen en kleinkinderen. Misschien zullen dan verhalen de revue passeren van drie jaar geleden toen we met z’n allen in Portugal (en Sevilla) vierden dat we 50 jaar getrouwd waren. Mochten die verhalen achterwege blijven dat is er nog geen man overboord. Want . . . . .  we hebben de foto’s nog . . .

5103 Hopenlijk voor de laatste keer

Dinsdagmorgen reden we alweer vroeg naar Nijmegen, naar het Radboudumc. Er stond weer een controle van mijn linkeroog op de agenda.  Op een gegeven moment zei ik tegen mijn hulpvaardige chauffeur: ‘Hopenlijk voor de laatste keer.’

Ik had geen reden om aan te nemen dat het niet goed was met mijn oog. Ik had nog geen gezichtsvermindering opgemerkt. Dus ik ging er van uit dat alles goed was. Maar eenmaal binnen bij de oogarts bleek dat er toch weer wat vocht onder het netvlies zat. Het kat en muisspelletje was dus toch weer begonnen. Kreeg het advies om toch maar weer 3x per dag twee soorten druppels in mijn oog te druppelen. Na zes weken druppelen dien ik weer op controle te komen.

Verder werd me ter overweging mee gegeven om bij een volgende keer een ooginjectie (intravitreale injectie) te nemen. Deze komt dan in de plaats van het dagelijks druppelen en kan dus met een veel lagere frequentie gegeven worden.

Tja . . . was het dus toch ijdele hoop mijn gedachte ‘Hopenlijk voor de laatste keer’

5102 Kaizen

Kaizen: is de Japanse methode voor het transformeren van gewoonten, één kleine stap tegelijk. 
Of anders gezegd
Kaizen is Het uit elkaar halen en opnieuw in elkaar zetten op een betere manier.

Ik kwam de term tegen in een artikel waar een ademhalingsoefening aangeprezen werd om sneller in slaap te vallen. De oefening kwam uit het boek Kaizen: The Japanese Method for Transforming Habits, One Small Step at a Time 
De oefening wordt ook wel genoemd: moon breathing

Voor de slechte slapers onder mijn volgers heb ik de moon-breathing-methode hier onder afgedrukt.

  • Ga liggen, doe je ogen dicht.
  • Duw met je rechterduim je rechtse neusgat dicht. Laat je vingers rusten in je handpalm.
  • Adem kalm in door je linkse neusgat.
  • Zet vervolgens je ringvinger op je linker neusgat en hef je duim op. Adem rustig uit.
  • Herhaal dit enkele keren.
  • Na een paar minuten zou je ademhaling moeten vertragen, waardoor je langzaam in slaap valt.

Succes met het veranderen van je (slaap-)gewoonte, succes met kaizen.

5101 Catalans for Yes

Het Hooggerechtshof in Madrid heeft vorige week jarenlange celstraffen opgelegd aan negen Catalaanse separatisten, in een vonnis dat de Catalaanse crisis verder vergroot.

Het gevolg was dat nog dezelfde dag de Catalaanse seperatisten de luchthaven van Barcelona lam legden. De dagen erna waren er grote demonstraties in de Catalaanse steden. Er werden massale marsen over snelwegen naar Barcelona gehouden. Op zaterdag was er een grote staking.

De regering in Madrid stuurde elke dag meer politie naar Barcelona en andere steden. Het handelen van die politie volgde ik de afgelopen dagen op de Facebookpagina Catalans for Yes.

Wat ik daar op filmpjes zag deed me de wenkbrauwen fronsen, de haren ten berge reizen en sympathie krijgen voor de underdog, de Catalanen.

De Spaanse politie (tot de tanden toe gewapend) ging meermalen tekeer tegen burgers die met een Catalaanse vlag over straat liepen en verder niets kwaads van zinnen waren. Het was afschuwelijk, weerzinwekkend en niet om aan te zien hoe vijf, zes politiemannen iemand die in een portiek stond of over straat liep afranselden met hun wapenstok, hem of haar op de grond sloegen, de vlag van het lijf rukten en maar bleven slaan en . . . slaan en . . . slaan.

Dat de politie optreedt tegen vernielers en brandstichters vind ik normaal, maar iemand neerknuppelen omdat die een vlag draagt . . . arrrggghhhh.

Daarom zeg ik vandaag vol overtuiging Catalans for Yes