6355 Lissabon 4
Gisteren was weer een mooie dag maar wat ‘trubbelig’. Dinsdagmorgen had mijn vrouw haar enkel verzwikt en deze was ondanks bij de apotheek gehaalde crème en een enkelsteun dubbel zo dik geworden; dus ik zocht een route uit waarbij zo min mogelijk gelopen diende te worden. We gingen rond half 11 met de metro naar het plein waar de 15E ons naar Belem zou brengen. Alles verliep zoals gepland. Maar toen we in Belem aankwamen stond bij het Mosteiro dos Jeronimos zowel links als rechts een rij van meer dan 100 m wachtenden. Wij besloten toen maar om te voet eerst naar her Padrao dos Descombrimentos (een eerbetoon aan alle ontdekkingsreizigers van Portugal) van daaruit liepen we weer (noodgedwongen) naar de Torre de Belem aan de monding van de Taag. Ook daar stond een zeer lange rij wachtenden. We bekeken de beroemde toren alleen van de buitenkant. Het was lunchtijd en op een zonnig terras met uitzicht op de Taag gaven we de enkel van mijn vrouw rust (gelukkig deed deze geen pijn). Na de lunch liepen we weer naar het klooster; nu was er maar een korte rij. Binnen keken we onze ogen weer uit aan het prachtige gebouw en de vele mooie tegeltableaus. Weer buiten gekomen gingen we naar de beroemde bakkerij van de Pasteis de Belem. Ook daar hing het met benen buiten. We genoten van een overheerlijk pasteis met een kopje koffie.
Vlak voor de deur stapten we daarna in de tram en deze bracht ons naar het busstation waar we onze rit met bus en metro begonnen naar het hotel. Om 17.00 uur waren we weer in het hotel. Moe, ontzettend moe maar zeer voldaan. ‘s Avonds genoten we in de buurt van het hotel van een heerlijke Portugese maaltijd.
Wat is het in Lissabon toch druk (bis) en wat is het een prachtige stad (bis).
6354 Lissabon 3
De dag sloten we af in een fado-restaurant waar bij het diner een muziekshow werd gegeven. Ook daar genoten we met volle teugen.
Wat een fantastische dag was dat gisteren.
P.S. Daar het uploaden van foto’s hier ontzettend traag gaat zal ik bij thuiskomst meer foto’s laten zien.
6353 Lissabon 2
Vandaag mag ik 82 kaarsjes uit blazen . . . Pfffffttt
–
Toch wel bijzonder om je verjaardag te vieren in Portugal. Vandaag staat de Moorse wijk Alfama en de Fado-muziek centraal. Morgen kunnen jullie het verslag lezen van onze bevindingen in die wijk.
Gisteren waren we al om half 10 in Lissabon. De zon heette ons welkom. Nadat we onze Lisboa-cards hadden opgehaald gingen we op zoek naar een taxi. Na wat strubbelingen met de taxi-app bracht een vriendelijke chauffeur ons naar het centrum, naar ons hotel.
Daar aangekomen bleek onze kamer al beschikbaar. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, dronken we een kopje koffie en begonnen aan onze eerste sightseeing. Via grote pleinen met majestueuze gebouwen, standbeelden en fonteinen kwamen we in de Rua Augusta waar op een van de vele terrasjes genoten van een lunch. Het was er al ontzettend druk.
Na de lunch liepen we richting Taag naar het deel van Lissabon dat in 1755 is verwoest door een aardbeving. Nu staan ook daar majestueuze gebouwen rond een gigantisch plein. Aan de oever van de Taag genoten we een tijdje van de inmiddels warme zon en de prachtige vergezichten. Daarna gingen we via een omweg terug naar het hotel.
’s Avonds genoten we in de buurt van het hotel in een restaurant van een Portugese maaltijd.
6352 Lissabon 1
Vandaag vertrekken we naar Portugal, naar Lissabon. Volgens plan vliegen we om 7.50 uur vanaf Eindhoven Airport en landen om 9.45 uur in Lissabon.
Het plan is om van daaruit met de taxi naar ons hotel in het centrum van Lissabon te gaan om daar onze koffers te stallen en dan te beginnen aan onze stedentrip. We hebben er veel zin in !!!
De weersvooruitzichten zijn zeer goed, dus wat dat betreft valt er niets te klagen.
Ennuh . . . zoals jullie van mij gewend zijn zal ik hier op Menne Weblog verslag doen van onze trip.
Vejo você amanhã, Tot morgen.
6351 Inpakken en wegwezen
Er zijn nogal wat artiesten zoals Farce Majeur, Leen Jongewaard, Rob de Nijs, e.a. die in het verleden gezongen hebben ‘Inpakken en Wegwezen’. Eenieder gaf zijn eigen draai aan die woorden.
Aan het gezegde: ‘Inpakken en Wegwezen’ moest ik gisteren denken omdat onze koffertjes al klaar stonden om vandaag ingepakt te worden. Je vraagt je vooraf af wat je allemaal mee zult nemen voor vijf dagen. Uiteraard kijk je eerst naar de weersvoorspelling ter plekke, zodat je weet of je de winterjas en handschoenen thuis kunt laten.
Daar we tijdens onze voorbereiding op nogal wat internetpagina’s gewaarschuwd zijn voor zakkenrollers in en rond de trams in de Portugese hoofdstad moeten we ook goed overwegen wat er in het afsluitbare koffertje gaat en wat op de man blijft. Maar ons gezond verstand gebruiken is denk ik de beste remedie tegen die pickpockets.
Tja . . . inpakken is altijd een noodzakelijke gebeurtenis voorafgaande aan een reis en/of vakantie. Het geeft je echter wel een zalig gevoel als je op de dag voor het vertrek kunt zeggen: Inpakken en wegwezen
6350 Zo gaat dat in de politiek
Enkele dagen geleden kwam ik een afbeelding tegen waarmee iemand uit Duitsland zijn hart gelucht had. De Duitser was klaarblijkelijk niet tevreden over een bepaalde minister of misschien wel de hele Duitse ministerraad. Hij sloeg wat mij betreft de spijker op zijn kop. Ik kon alleen maar beamen wat hij op zijn computer of laptop getikt had.
Ook in ONS land liggen dergelijke voorbeelden voor het oprapen. Ben je bijvoorbeeld door partijgenoten opgevallen omdat je als wethouder in een bepaalde stad iets bijzonders hebt gedaan; dan is het hup ‘jij wordt minister’. Er wordt totaal niet gekeken of je kennis van zaken hebt op het vakgebied waar je voor aangesteld wordt. Zo kan bij ons een minister van volksgezondheid zomaar ineens minister van de woningbouw worden; want ze schijnen overal verstand van te hebben. Met het gevolg dat het ook flink mis kan gaan.
Tja . . . zo gaat dat in de politiek
6349 Wat er uit de schoorsteen van de buurman komt
Dat onze buren een houtkachel hebben en deze ook gebruiken weet ik heel zeker. De buurman is veel dagen en uren kwijt aan het verzamelen (momenteel ligt er weer een hele stapel hout in de voortuin) en bewerken van hout en daarnaast ruiken we ook de gassen die uit de schoorsteen komen.
Elke keer als ik de geur van verbrand hout in mijn neusgaten krijg, vraag ik me af wat er allemaal via het rookkanaal de buitenlucht in wordt ‘geblazen’. Ook al zou mijn buurman een kachel met de allernieuwste snufjes hebben, dan nog komt er meer naar buiten dan alleen de geur, zo dacht ik.
Van de week werd ik daarin bevestigd toen ik het bericht zag staan: Hout stoken moet verboden worden: veroorzaakt vier keer zoveel fijnstof als wegverkeer
En op internet vond ik het volgende: Emissies van open haarden en oude houtkachels liggen gemiddeld tussen 6 tot 40 g fijnstof per kg brandstof. Bij nieuwere houtkachels is dat tussen 4 en 10 g/kg.
Nu we wat vaker de reuk van verbrand hout ruiken vallen mij de artikelen over hout stoken in houtkachels vaker op dan vroeger. Ik moet echter ook bekennen dat ook wij in het verleden nogal wat peren- en appelbomen opgestookt hebben in de openhaard in ons vorige huis.
Nu we veelvuldig met onze neus op feiten over klimaat, emissie, stikstof, fijnstof e.d. gedrukt worden, vraag ik me ook vaker af wat er uit de schoorsteen van de buurman komt.
6348 Dassen hebben geen bescherming meer nodig
‘Dassen leggen treinen Brabant stil’, stond er dinsdag ineens te lezen op Nos-Teletekst. Was vorige week een dassenburcht in Friesland de oorzaak van het stil leggen van treinen, nu is de lijn Boxtel-Den Bosch stil gelegd vanwege een dassenburcht.
‘Tjonge, tjonge waar zijn we nou helemaal mee bezig?’, appte mijn zoon die het bericht ook gelezen had. Inderdaad waar zijn we mee bezig?
Stikstof legt de woningbouw momenteel stil en dassen zorgen ervoor dat het treinverkeer danig ontwricht wordt.
Op internet las ik dat er momenteel 8000 dassen in ONS land zijn. Dat aantal is voor mij voldoende, daarom kan die dassenburcht in Friesland en bij Boxtel (in Esch) opgeruimd worden. Dan kan het treinverkeer weer ongehinderd doorgang vinden.
Trouwens op internet kwam ik ook het volgende artikel tegen: Dassen hebben geen bescherming meer nodig
6347 Een fotolijstje op een toilet
Zaterdag waren we met onze twee zonen en kleinzonen uit eten t.g.v. mijn a.s. verjaardag. We waren in het etablissement waar in de 60-er jaren van de vorige eeuw een drogisterij annex schilderbenodigdheden was gevestigd. Ik kan me nog herinneren dat we daar onze eerste rollen behang hebben gekocht toen we onze woonkamer begin zeventiger jaren een andere look wilden geven. De eigenaar kwam de rollen thuis persoonlijk bezorgen.
Het huidige restaurant waar we zaterdag genoten van het samenzijn en het heerlijke eten heeft de naam van het café dat voorheen aan de overkant van de straat was gevestigd. Dat café had een grote veranda.
Onder die veranda werden destijds de kranten afgeleverd die de bezorgers van de Volkskrant dan voor dag en dauw bezorgden. Ook mijn vader haalde daar de kranten op die ie nodig had. Ik ging ook wel eens mee op zijn bezorgronde en ik zie nu nog mijn vader op zijn knieën de kranten aftellen en om een aantal gevouwen kranten een bandje doen, dat hij de avond daarvoor al gemaakt had.
Bovenstaande kwam naar boven toen ik op het toilet van het restaurant een foto zag hangen van het eerdergenoemde café met veranda.
Tja . . . Allemaal herinneringen. Herinneringen die naar boven komen door een fotolijstje op een toilet
6346 Happy Nowruz
De meteorologische lente begint op 1 maart en duurt 3 maanden en dan begint de zomer. Staat de zon precies boven de evenaar, dan is het volgens de astronomische kalender lente. Dit jaar is dat op 20 maart om 22.24 uur. Soms kan dat ook 21 maart zijn.
Vandaag 21 maart wordt internationaal gezien als het begin van de lente. De United Nations noemt deze dag: de Internationale Nowruz-dag.
Het woord Nowruz (Novruz, Navruz, Nooruz, Nevruz, Nauryz), betekent nieuwe dag; de spelling en uitspraak kunnen per land verschillen.
Nowruz wordt gevierd als het begin van het nieuwe jaar door meer dan 300 miljoen mensen over de hele wereld en wordt al meer dan 3000 jaar gevierd in de Balkan, het Zwarte Zeebekken, de Kaukasus, Centraal-Azië, het Midden-Oosten en andere regio’s.
Nowruz marks new beginnings.
A “new day”.
A new year.
The arrival of spring and rebirth of nature
Read more here >>>>>
Tja . . . Voor ons begint op 21 maart gewoon een nieuw seizoen, maar voor meer dan 300 miljoen mensen is het Happy Nowruz
