5665 Een fakkel in de hand

Onderzoekers hebben ontdekt dat mensen die ouder dan 105 jaar worden vermoedelijk een uniek genenpakket hebben, waardoor hun lichaam efficiënter is in het repareren van DNA. Dit is de eerste keer dat het genoom van mensen die extreem oud worden zo tot in detail is ontleed. De wetenschappers ontdekten vijf genetische aanpassingen die vaker voorkwamen bij de heel oude mensen. Het ging om genen die van invloed zijn op de energieproductie in cellen, een factor die al langer in verband wordt gebracht met een gezonde veroudering, en de reparatie van DNA-schade in cellen.
Lees hier meer >>>>>

De 118-jarige Kane Tanaka uit Japan heeft waarschijnlijk dan ook een uniek genenpakket. Zij kwam in het nieuws omdat ze  besloten heeft niet deel te nemen aan de fakkeltocht voor de Olympische Spelen in Tokio.

De Japanse vrouw is te bang om het coronavirus op te lopen en anderen te besmetten, liet het verzorgingstehuis waar ze woont vandaag weten. Zij trekt zich voor haar bijdrage aan de uitgestelde Zomerspelen van 2020 dus terug.
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . ik vraag me nu toch echt af wat een 118 jarige (!!!!!!) in een fakkeloptocht moet doen. Ondanks het feit dat ze een bijzonder en uniek genenpakket heeft, vind ik dat zij en haar omgeving toch beter moeten weten. Wie geeft een 118 jarige nog een fakkel in de hand?

5664 Alles terug in zijn vroegere plooi

“Ik voelde mijn schaamte beetje bij beetje wegsmelten”: dit gaan we anders doen na de lockdown

Wie wil ik zijn als de wereld weer opengaat? Nu de vaccinaties op kruissnelheid komen, is het logisch om je die vraag te stellen. Zijn we veranderd, betere versies van onszelf, of blijft alles bij het oude? Wat te dumpen en wat te koesteren: veel mensen maakten al de balans.

Zo begint een artikel dat ik afgelopen zondag op HLN.be tegenkwam. Ik kon het volledige artikel niet lezen omdat ik geen abonnee ben van het Belgische blad.
Maar de reacties van de Belgen kon ik wel zien. Uit de reacties blijkt dat het overgrote deel van de Belgen (en ik denk dat dat ook geldt voor de Nederlanders) na de pandemie terug zal vallen in het oude ritme en in de oude gewoontes.
Een bloemlezing:
= Alles wordt zoals het was. Iedereen hervalt in zijn oude vertrouwde en zo hoort het.
= Ik lees hier vele voornemens maar deze zullen smelten als sneeuw voor de zon als alles terug open is.
= 10 minuten na de complete vrijheid valt alles terug in zijn vroegere plooi

Tja . . . dat is wat we hopen: alles terug in zijn vroegere plooi

5663 We mogen los . . .

Mijn vrouw en ik zijn vanaf vandaag allebei beschermd tegen het corona-virus. We zouden nu de vlag uit moeten steken (deze hangt trouwens al uit vanwege de 5de mei) en door de straat moeten roepen: WIJ MOGEN LOS.

Maar we roepen niks. Want we mogen en kunnen nog niet zoveel. Hoewel we naar deze dag hebben uitgekeken beperken de maatregelen ons nog flink in ons doen en laten. We kunnen dan wel met z’n tweeën op bezoek en we mogen ook twee man ontvangen, we kunnen weer naar een winkel, maar verder zijn  we nog flink beperkt. Oh ja, we mogen ook een terrasje pikken, maar dat doen we nagenoeg alleen tijdens onze vakanties (die we nu nog steeds niet kunnen boeken). Trouwens voor de prijs van een pilsje op een terras heb je thuis bijna een hele krat. Maar dat terzijde.

Maar toch . . . vandaag 5 mei, de nationale Bevrijdingsdag,  is het ook ONZE bevrijdingsdag. We mogen los . . .

5662 Een dikke middelvinger voor A*** en A’dam

Het is onbegrijpelijk wat er zondag gebeurde in Amsterdam. Bij het stadion dat de thuishaven is van de Amsterdamse voetbalclub. Deze club werd zondag kampioen, maar het kampioensfeest kon niet gevierd worden vanwege het coronavirus dat ons nog steeds in de greep heeft.

Maar in Amsterdam trok men zich niets aan van de geldende maatregelen. Al voor aanvang van de wedstrijd hadden zich fans verzameld bij het stadion. Na de wedstrijd was het aantal gegroeid tot 12.000 !!! De anderhalve-meter-maatregel lapte men aan de laars.

De spelers deden alsof er geen corona bestond. De directie van A*** durfde géén impopulaire beslissingen te nemen; zij  faciliteerden het feestje van de spelers, trainers en staf door speakers op te hangen buiten het stadion. De directieleden  van A*** hebben daardoor een enorme dikke middelvinger opgestoken naar heel Nederland.

De Amsterdamse driehoek onder leiding van burgemeester  Femke Halsema krijgt harde kritiek. Zondag werd doelbewust niet ingegrepen. Dat is rechtsongelijkheid, meten met twee maten en het nemen van risico’s voor de zorg, zo luiden de verwijten. Ook A*** kreeg maandag een flinke veeg uit de pan.

Minister Grapperhaus en Minster de Jonge spraken hun afschuw uit over het overantwoorde gedrag in de hoofdstad.. Maar dat werd hen in Amsterdam natuurlijk weer kwalijk genomen.

Jan Dijkgraaf haalt op tpo.nl met zijn briefje aan Femke Halsema flink uit naar Halsema. Ook Jan heeft het over de mega grote burgemeesterlijke middelvinger richting de coronadoden en hun nabestaanden en de coronazieken en de mensen die last hebben van de coronoamaatregelen

Tja . . . voor mensen die zich netjes aan de opgelegde maatregelen houden is wat er zondag in Amsterdam gebeurde onbegrijpelijk. Ik kan alleen maar eindigen met een dikke middelvinger voor A*** en A’dam

5661 Ondergrondse onderbroektest

Boeren en kinderen door heel Australië en Nieuw-Zeeland doen mee aan de ‘Soil Your Undies’-campagne. Hierbij begraven zij hun ondergoed. Dit doen ze zodat ze kunnen checken of de aarde nog wel gezond is. Onderbroeken die na twee maanden verteerd zijn, hebben in een gezonde grond gelegen.

Niet alleen in Australië, Nieuw-Zeeland en de Verenigde Staten slaat de campagne aan. Ook in het Vlaamse Henegouwen starten projecten van gelijke strekking, waarbij inwoners wordt gevraagd om een ondergrondse sliptest te doen. In dat geval om te kijken hoe gezond de grond van het nabijgelegen natuurpark is. Daarnaast vindt in de komende maand een grootschalig experiment met duizenden deelnemers plaats in Zwitserland. Hiermee onderzoeken de Zwitsers ook met onderbroeken-begrafenissen hoe het ervoor staat met de Zwitserse grond.
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . ik heb mijn tuin net op orde, de eerste planten staan in bloei. Het komt nu eigenlijk niet zo goed uit om in mijn tuin mee te doen aan de ondergrondse onderbroektest

5660 Regen in mei, dan is april voorbij

Al ruim 12 jaar noteer ik dagelijks de maximum en minimumtemparatuur en de hoeveelheid neerslag in millimeters van de desbetreffende dag. Ik hoef mijn notities er niet op na te slaan om te kunnen vaststellen dat de afgelopen maand april aanzienlijk kouder was dan verleden jaar. Het is zelfs de koudste april in 35 jaar.

We hebben in april geen enkele dag gehad dat de temperatuur 20 graden of meer aantikte, woensdag 28 april was de warmste dag van de maand met 19,9 graden.
Verleden jaar hadden we 10 dagen – dat is een derde deel van de hele maand – met temperaturen boven de 20 graden. De warmste dag was toen 8 april met 24,3 graden.

De voorspellingen geven voorlopig nog geen hogere temperaturen aan. Het is dus nog even afzien en wachten, wachten op warmere dagen. Niets is zo veranderlijk als het weer.

Tja . . . maar we kunnen wel met zekerheid vaststellen: Regen in mei, dan is april voorbij.

APRIL 2020                                                                APRIL 2021

           

 

5659 Fantastisch plaatje van de Algarve

Het is alweer bijna twee jaar geleden dat we in de Algarve waren in Portugal. We missen de streek met de prachtige rotskusten, de mooie stranden, het  resort met de prachtig aangelegde tuinen, het heerlijke gerecht Cataplane Algarve, de sardientjes, de prachtige vergezichten en . . . het zalige dolce far niente in de warme Portugese zon.

Daarom hebben we de Algarve maar naar ons toegehaald. We hebben een afbeelding van de plek waar we al drie jaar op een rij zo genoten hebben van alles wat we hier boven genoemd hebben af laten drukken op canvas (200 x 120 cm). Het doek  hebben we in onze tuin opgehangen en als we op ons terras in de Hollandse zon zitten, genieten we van dat fantastisch plaatje van de Algarve.

5658 Als het maar gebeurt

Ik ben het niet altijd eens met wat Tony van der Meulen in zijn column op pagina 2 van ons regionaal dagblad beweert. Maar van de week was ik het volledig eens met wat hij beweerde in zijn column: Achterkamertjes, die heb je gewoon nodig om het land te besturen

Hij schrijft daarin o.a.:
Wat is het toch een hoogst onnozele gedachte dat je een land kunt besturen zonder vertrouwelijk overleg. . . 
Alleen al dat gedoe rond Pieter Omtzigt en al die politici van de oppositie die met vrome gezichten schande roepen dat er bij een kabinetsformatie over personen wordt gepraat. . . 
Ik kijk en luister heel graag naar het politieke debat, maar het kost de laatste tijd steeds meer zelfopoffering en schaamte. Alleen al die namaakboerin Caroline van der Plas die bij elk debat staat te kraaien alsof ze in d'r eentje de baas is. . .
En hij eindigt zijn column met . . . Maar als kiezer hoef ik niet te weten wie met wie praat en waar. Ik wil een beleid dat de woningnood, het milieu, de arbeidsmarkt en het onderwijs goed en snel oplost. Kan me niet schelen of dat geregeld wordt achter de gordijnen, op een vliering of tussen de rododendrons. Als het maar gebeurt.

Ik wil er geen misverstand over laten bestaan, ik vind het ook heel erg wat de ouders door de belastingdienst is aangedaan in de toeslagenaffaire. Dat zoiets in ONS lan kan gebeuren is bij de konijnen af. Wij zijn toch geen bananenrepubliek. Dat had NOOIT mogen gebeuren en de benadeelden MOETEN gecompenseerd worden.

Maar . . . een regering moet wel kunnen regeren en zal toch zaken moeten kunnen bespreken zonder dat men dat iedereen aan z’n neus  moet hangen. Er moet toch regeert worden of met de woorden van Van der Meulen te eindigen: Als het maar gebeurt

5657 Nadenken over het einde van ons leven

Een tijdje geleden kregen we van onze bank een brochure over het levenstestament. De bankbediende die ons deze brochure overhandigde benadrukte dat het verstandig was om een dergelijk testament op te laten stellen.

Wij waren niet verbaasd over de geste van de bank temeer omdat wij zelf al vage plannen hadden om een dergelijk document op te laten stellen. Na bestudering van de brochure, het opzoeken van meer informatie op het internet en vele discussies met mijn vrouw zaten we van de week bij de plaatselijke notaris om aan te geven wat wij in een levenstestament opgenomen willen hebben. De notaris dacht goed met ons mee en deed voorstellen over wat er in het document opgenomen kon en diende te worden.

De notaris zal nu een concept opstellen en dit aan ons toesturen. Als we akkoord gaan kunnen we een afspraak maken om de akte te laten passeren en te ondertekenen.

Toen we naar huis reden waren we tevreden over het onderhoud en merkten we op dat het zo confronterend en bijzonder is dat we zoveel moeten overleggen en nadenken over het einde van ons leven.