5604 ‘Da’s snel !!!’
Zoals ik gisteren aankondigde kon ik vanaf zaterdag de uitnodiging voor de coronavaccinatie in de brievenbus krijgen.
Omdat ik op PostNL kan zien wanneer er post onderweg is naar ons, had ik ’s morgens vroeg al een afdruk gezien van de envelop van de Rijksoverheid die naar ons onderweg was. Rond het middaguur stopte de postbode de envelop in de brievenbus. Na de lunch kroop ik achter mijn computer om een afspraak te maken.
Tot mijn zeer, zeer grote verbazing kon ik al dezelfde middag terecht voor de eerste prik en er werd een afspraak voor vijf weken later vastgelegd voor de tweede prik.
Ruim op tijd reed ik naar het industrieterrein waar in een bedrijfshal een grote priklocatie is ingericht. Ik weet niet of ik op dezelfde stoel als Sanna – die in januari de allereerste prik ontving – heb gezeten, maar de hal kwam me van de televisiebeelden bekend voor.
Het aanmelden en prikken verliep vlekkeloos. Toen de 15 minuten verplichte rust voorbij waren liep ik naar mijn auto en reed naar huis met een registratiekaart op zak.
Tja . . . ik was nog steeds verbaasd. Van de uitnodiging in de bus tot het wegrijden bij de priklocatie zaten maar een paar uur. Terwijl ik naar huis reed, dacht ik: ‘Da’s snel !!!’
5603 ‘Nu zijn wij aan de beurt!’
Volgens welingelichte kringen krijgen honderdduizenden 75- tot 79-jarige Nederlanders die nog op zichzelf wonen vanaf zaterdag (= vandaag) een uitnodiging van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM), waarmee ze een prikafspraak kunnen maken. Het gaat om ongeveer 812.000 mensen, die worden ingeënt met het middel Comirnaty van Pfizer en BioNTech. Voor de prik kunnen ze terecht bij meer dan zestig vaccinatielocaties in het land.
Tja . . . het zat er aan te komen. We hadden het prikschema al diverse malen bestudeerd. Maar nu is het dan toch zo ver. De uitnodiging is onderweg. Maar we kunnen pas als de uitnodiging in de bus valt roepen: ‘Nu zijn wij aan de beurt!’
5602 ‘Wat een smeerlap!’
Begin van de week keken we tijdens het progranmma ‘De Vooravond’ naar het gesprek met documentairemaker Miriam Guttmann over de documentaire ‘Zaad van Karbaat’.
'Het zaad van Karbaat' is een beklemmend verhaal over machtsmisbruik. De driedelige documentaire 'Het zaad van Karbaat', over de vruchtbaarheidsarts die grote groepen vrouwen buiten hun medeweten met zijn eigen sperma insemineerde, deelt in de eerste aflevering een dreun uit.
Door het gesprek was onze aandacht gewekt en keken wij nog dezelfde avond naar het eerste deel van de documentaire ‘Het zaad van Karbaat’.
Wat we te zien en te horen kregen was verbijsterend. De volgende dag waren de reacties dan ook niet van de lucht. Metronieuws besteedde ook aandacht aan de reacties onder de kop: Zaad van Karbaat-kijkers gechoqueerd: ‘Misselijkmakend’
Mijn vrouw en ik hebben ademloos zitten kijken en luisteren. Ik weet niet meer hoe vaak ik het door de kamer geroepen heb; maar toen de aflevering afgelopen was, zei ik het nog een keer: ‘Wat een smeerlap!‘
5601 Barbaren
Maandagavond zat ik met veel belangstelling te luisteren naar Lala Gül, schrijfster van het boek Ik ga leven. Ik had haar al eerder horen vertellen over haar boek op de dag dat het voor het eerst uitkwam. Nu vertelde ze wat de reacties waren op haar roman.
Een korte samenvatting van het boek:
‘Muziek mag niet, daten is verboden, het hebben van vrienden van het andere geslacht is onwettig, je leuk kleden en opmaken is ongepast, ’s avonds buiten zijn is niet geoorloofd, “vieze, immorele” films en series kijken is onaanvaardbaar (en dan bedoel ik geen porno, gewoon een film waarin wordt gezoend), het vieren van verjaardagen of andere heidense feestdagen mag niet, werken met mannen kan niet en ook uitgaan en feesten op festivals is verboden.’ Opgroeien in een streng islamitisch gezin betekent voor Büsra dingen stiekem doen. Stiekem make-up en sieraden dragen, laat thuiskomen, met jongens afspreken en alcohol serveren in een restaurant. Maar het betekent vooral: voortdurend vragen stellen. ‘Moet ik leven als een kamerplant? Moet ik in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn verwekkers een volstrekt humorloze, bloedeloze en Koranvaste lul voor mij hebben uitgekozen? Lees hier verder voor de samenvatting van haar boek
De reacties uit de omgeving van Gül en de Turkse moslimgemeenschap waren niet mals. Ze werd tot de grond toe afgebrand, beschimpt en bedreigd. Zelfs zo erg dat ze besloten heeft om niet meer te schrijven. Dit vond haar uitgever, die ook in het programma aanwezig was, een kwalijke zaak. Want Lala is een talent.
De volgende dag nam de columnist Akyol in ons regionaal dagblad in zijn column het ook op voor de jeugdige schrijfster en noemde een deel van de Turkse Nederlanders, die nu zo te keer gingen op de schrijfster: barbaren.
Toen ik dezelfde dag op NOS Teletekst las dat 80% van de loverboys in ONS land een migratieachtergrond heeft, bevestigde dat mijn mening dat een groot aantal Marokkanen en Turken in ONS land hypocriete figuren zijn.
Tja . . . een deel van de in ONS land verblijvende Marokkanen en Turken zijn niet alleen hypocriet maar gedragen zich volgens Ozkan Akyol ook nog als barbaren
5600 Bedrieger c.q. oplichter
Maandagmiddag kreeg ik het volgende appje binnen op mijn telefoon:
Ik sla het nummer op en omdat ik niet kan zien van welke van de twee zonen dit berichtje komt, zet ik het contact weg met de voorletters van mijn beide zonen. Dan vraag ik via Whatsapp wie van de twee het is en krijg ik als antwoord:
Beide antwoorden vond ik ietwat vreemd, want deze verwacht ik niet van mijn oudste zoon.
Ik appte nog een paar keer verder en zei tegen mijn vrouw: ‘Dit klopt niet; dit is mijn zoon niet‘. Daarop belde mijn vrouw onze beide zonen en toen bleek dat een of andere onverlaat bezig was om mij te . . . ??? . . . ??? Maar zover liet ik het niet komen, want ik blokkeerde stante pede het nummer van de bedrieger c.q. oplichter.
Tja . . . het is voor ons gelukkig zonder nadelige gevolgen afgelopen. Hij heeft van ons geen gegevens gekregen omdat we hem voortijdig door hadden, die verr**** bedrieger c.q oplichter
5599 Plan de campagne
Gisteren – 1 maart de eerste dag van de lentemaand – hebben we het plan de campagne dat we in het weekend hadden opgesteld uitgevoerd. Want sinds vrijdagmorgen was er nogal wat gebeurt.
- Het tandtechnisch bureau in onze buurgemeente werd gebeld om een afspraak te maken voor de kleurbepaling van de mijn brug in de bovenkaak. Ik kon binnen het uur terecht. Een aardige dame bepaalde zeer nauwkeurig de kleur van de toekomstige brug
- De tandarts werd gebeld om een afspraak te maken n.a.v. de afgebroken tand in mijn onderkaak. ’s Middags lag ik alweer in zijn stoel. Gelukkig viel de schade mee en werd de afgebroken tand vakkundig gerepareerd..
- De leverancier van mijn televisie werd gebeld over de afhandeling van onze defecte spiksplinternieuwe televisie die we pas 7 uur in huis hadden. Nog diezelfde middag werd ons defecte toestel omgeruild voor . . . weer een spiksplinternieuwe.
’s Avonds konden we terugzien op onze activiteiten en vaststellen dat het een enerverende dag was en dat het plan de campagne was uitgevoerd.
5598 De wet van Murphy
“Anything that can go wrong, will go wrong” (Alles wat fout kan gaan, zal fout gaan)gaan).
.
Aan bovenstaande wet van Murphy moest ik zaterdag denken. Wat was er dan aan de hand?
.
Vrijdagavond zaten we te kijken naar (genieten van) onze nieuwe televisie. Midden onder de uitzending van een voetbalwedstrijd (Wat een beeld! Wat een diepte!) hoorden we ‘PATS’ en het scherm werd zwart. Wat we ook probeerden , we kregen het apparaat niet meer aan de gang. We dachten dat er mogelijk een tijdslot op zat en we zouden de volgende dag wel eens verder kijken.
Maar ook zaterdag kregen we hem niet aan de gang. Ook onze oudste zoon kreeg het apparaat niet aan de praat.
.
We belden de leverancier en na enige bedenktijd stelde hij voor dat er nog diezelfde dag een leentoestel gebracht zou worden en maandag zou onze tv omgeruild worden voor een nieuwe. Waarschijnlijk was onze tv als eerste op een maandagmorgen van de band gerold, gaf de leverancier op als mogelijk reden van het defect.
.
Tja . . . daar zaten we zaterdag met weer een afgebroken tand en een spiksplinternieuwe televisie die het had begeven. Ik dacht: ‘Dat is de wet van Murphy.’
.
5597 Moet nu weer . . .
Met een big smile zit ik te genieten van mijn nieuwe aankoop. Ik kan weer voluit lachen, want ik ben eindelijk verlost van mijn lange voortanden die de laatste jaren steeds verder uitgroeiden. Er zit nu weliswaar een noodbrug in mijn bovenkaak, maar het definitieve exemplaar over enkele weken zal nog veel mooier zijn.
Ik zit dus met een big-smile te kijken naar onze nieuwe televisie. De oude begon kuren te krijgen en was al gekoppeld aan een stel oude geluidsboxen zodat ik het geluid beter kon opvangen met mijn hoortoestellen.
.
Op advies van mijn beide zonen hebben we nu maar doorgepakt en een toestel aangeschaft met een groot plat scherm. Het heeft wel wat hoofdbrekens gekost. Uiteindelijk gaven onze vakanties – die in 2020 allemaal gecanceld werden – de doorslag. We hadden een mooi spaarpotje, dat we nu konden aanspreken. Met dat vakantiespaarpotje achter de hand was het ook niet zo moeilijk om de juiste bijbehorende soundbar te kiezen. Het verschil in geluidskwaliteit tussen de verschillende soundbars was zelfs voor een slechthorende zeer groot en duidelijk hoorbaar. Toen we op een gegeven moment in de winkel (wij waren de enige klant) Andre Rieu via de soundbar en de woofer hoorden waren we verkocht en nadat we nog wat korting losgepeuterd hadden, zeiden we: “Verkocht!” Nog diezelfde middag werd de tv en de soundbar opgehangen en geïnstalleerd.
.
En nu, nu zit (zat) ik te kijken met een big smile. Maar die veranderde al gauw in een lach van ‘een boer met kiespijn’, want op een gegeven moment brak er een voortand in mijn onderkaak af. ‘Non****’, riep ik door de kamer en de smile verdween van mijn gezicht.
.
Het plezier van onze prachtige aankoop en de renovatie van mijn voortanden waren meteen weg. Moet nu wéér naar de tandarts, moet nu weer in mijn buidel tasten, moet nu weer . . .
5596 Matje te koop
27 november 2020 ben ik voor het laatst naar de kapper geweest. Nu na meer dan drie maanden heb ik weer een afspraak mogen maken. Volgende week vrijdag mag ik weer naar mijn kapper.
In die ruim drie maanden heb ik een geheel ander kapsel gekregen, een corona-kapsel. Een krans van krullen vallen op de boord van mijn overhemd. Anderen zouden misschien zeggen: het is een stevig hoogpolig matje.
Ik heb absoluut géén idee wat kappers met het haar doen dat bij hen op de vloer valt en opgeruimd wordt als de klant de deur verlaat. Ik vermoed dat het gewoon de kliko ingaat en naar de vuilverbranding getransporteerd wordt.
Volgende week zal ik mijn kapper vragen of hij mijn krullen nog te gelde kan maken of anders gezegd: Matje te koop.
5595 Ik luister nog graag naar liedjes van toen
Wat is de reden dat muziek uit onze jeugd een speciaal plekje in ons hart, of beter gezegd onze hersenen, heeft weten te veroveren? Is het omdat de liedjes toen inderdaad beter waren of is er iets anders aan de hand?
Muziek is nauw verbonden met geheugen en emotie, vooral als het gaat om positieve herinneringen. Uit eerder psychologisch onderzoek blijkt dat autobiografische herinneringen, onze levenservaringen, uit een bepaalde tijdsperiode beter blijven plakken. Zo is er het opmerkelijke fenomeen dat mensen vaker en gemakkelijker herinneringen oproepen van toen ze 10 tot 30 jaar oud waren De liedjes lijken gelinkt te zijn aan herinneringen uit die periode van ons leven. Zo zou deze periode uit ons leven bijvoorbeeld veel nieuwe ervaringen bevatten die ons gevormd hebben tot wie we nu zijn. De herinneringen hieraan worden mogelijk anders in onze hersenen opgeslagen mede dankzij biologische en hormonale veranderingen die tegelijkertijd plaatsvinden.
Als ik het bovenstaande betrek op mezelf dan klopt dat wel. Begin zestiger jaren toen ik weer thuis was van kostschool kon ik vele andere, nieuwe ervaringen opdoen en genieten van de liedjes die toen in de belangstelling stonden.
Naar de liedjes uit die tijd kan ik nog heel goed luisteren (maar doe dat te weinig). Tijdens dat luisteren komen talrijke mooie herinneringen naar boven. Zoals het leren van de foxtrot tijdens de dansles op Hawaii Tattoo van de Waikiki’s.
Lees hier meer >>>>>
+ Marina van Rocoo Granata
+ Morgen van Billy Vaughn
+ Till I kissed you van de Blue Diamonds
+ Oh Carol van Neil Sedaka
+ Kom van dat dak af van Peter Koelewijn
+ Milord van Edith Piaff
+ Hawaii Tattoo van de Waikiki’s
+ Hello Mary-Lou van Ricky Nelson
+ Tanze mit mir in den Morgen van Gerhard Wendland
+ Brandend zand van Anneke Grönloh
en nog vele, vele andere songs uit die tijd.
Tja . . . ik luister nog graag naar liedjes van toen