5504 Wir haben es nicht gewuszt

Wir haben es nicht gewußt (Nederlandse vertaling: “Wij hebben het niet geweten”) was in de jaren na de Tweede Wereldoorlog in Nederland een ironische zegswijze over de houding van de Duitse bevolking rond de Holocaust.

Nu hoor ik bovengenoemde zegswijze  – in gedachten – bijna dagelijks als ik kijk en luister naar de verhoren over de toeslagenaffaire.

Ambtenaren, ministers, ex-ministers, staatssecretarissen, ex-staatssecratarissen wisten niets over de ellende en de werkwijze van de Belastingdienst. Ze hadden geen signaal gekregen, wijzen naar een andere dienst, signalen kwamen niet door, signalen werden verkeerd geïnterpreteerd of verzandden in overleg  . . .

Dat die signalen er volop waren, bleek uit de vele memo’s en notities die aan de bewindslieden waren gericht en waaruit door de commissie werd voorgelezen.

Maar ONZE politici wisten van niets of verscholen zich achter wollige uitspraken:
= “Ik zag het lont niet branden van de bom die later ontplofte”
= “Ik heb de eerste afslag gemist.”
= “Ik  heb in het donker gewerkt, op zoek naar een lichtknopje”.
= “Ik heb daar geen herinnering aan.”

Tja . . . het is schandalig hoe ONZE politici zich gedragen. Ze houden de deksel van de beerput dicht. Ze vegen hun eigen straatje schoon. Mijn naam is Haas. En . . . Wir haben es nicht gewuszt.

5503 Of de duvel ermee speelde

Maandag troffen we tijdens onze wandelroute een gehaakte bloem (met kaartje) aan, die vastgeknoopt zat aan de leuning van een zitbank. We bekeken de bloem en lazen het kaartje en liepen verder.

Dinsdagmorgen stond er in ons regionaal dagblad een paginagroot artikel met de titel ‘Eén bloem, drie blije mensen’

Het artikel besteedde aandacht aan de actie: ‘De Bloemenman’, die opgezet is door Ferry van Melis, evenementencoördinator in verzorgingshuis Sint Antonius in Volkel.

Ik ben altijd op zoek naar nieuwe ideeën. Ik wil onze bewoners graag verrassen met nieuwe dingen. Het is belangrijk niet te blijven hangen in wat je al jaren doet. Ik wil laten zien dat er zoveel meer is dan bingo, knippen en plakken. Vernieuwingen brengen ook een andere vibe in huis.

Vorige week begon hij met zijn actie De Bloemenman. Deelnemers krijgen een uitgebreide mail met tekst en uitleg, het haakpatroon en kaartjes om uit te printen en aan de gehaakte bloem te hangen. Op dat kaartje staat informatie voor de vinder; door een berichtje te sturen aan De Bloemenman op Facebook kan hij een adres geven van een (eenzame) senior die het leuk vindt om een kaartje te ontvangen. ,,Het mooie van dit project is dat het drie mensen blij maakt: degene die de bloem haakt, want die heeft er plezier van; de vinder wordt blij van het vinden van een bloem; en een oudere wordt opgevrolijkt met een leuk kaartje.”
Meer info op Facebook De Bloemenman

Tja . . . maandag zagen we de gehaakte bloem en de volgende dag lazen we in de krant uitgebreid over deze mooie actie. Of de duvel ermee speelde.

5502 Hij is ’80-plus-proof’

Gisteren zijn de laatste werkzaamheden afgerond in het kader van het aanpassen van onze achtertuin.

De werkzaamheden begonnen al in het voorjaar met het plaatsen van nieuwe schuttingdelen aan de oostkant.
Eind augustus ben ik begonnen met het oppotten en verplaatsen van planten en struiken.
Ook werd een boom verwijderd; andere bomen en struiken werden allemaal teruggesnoeid tot manshoogte, zodat snoeien in de toekomst zonder klauterwerk kan gebeuren.
De plantvakken werden verkleind tot twee smalle borders aan elke zijkant een.
De coniferen – die een breedte van twee meter hadden gekregen in 34 jaar tijd – werden verwijderd.
Op de plaats van de coniferen werd een nieuwe schutting van Douglas-hout geplaatst.
Langs de plantvakken werden opsluitbandjes gezet.
De plantvakken werden weer beplant.
Twee grote vakken werden 5 cm diep uitgegraven en de overtollige grond werd afgevoerd.
Gisteren werd door een bedrijf vakkundig in de uitgegraven vakken een kunstgrasmat gelegd.
En daarmee was naar mijn idee ONZE achtertuin ’80-plus-proof’.

KLIK HIER voor een vergroting

 

 

 

 

 

5501 Een Turk en een stel Marokkanen

Ik kreeg van de week een filmpje toegezonden waarin de afkomst van Sinterklaas en Zwarte Piet door Helligen Hendrik uit Goor uit de doeken wordt gedaan. De stempel van racisme die de laatse tijd op Zwarte Piet gedrukt wordt is volgens Hendrik een Amsterdams probleem en heeft eigenlijk helemaal niets met racisme van doen.

In het filmpje wordt de afkomst van Sinterklaas en de Zwarte Pieten door Hendrik haarfijn geanaliseerd. En de conclusie op het eind van het filmpje (dat je hieronder beslist moet bekijken)  is, dat we bij de intocht van Sinterklaas allemaal staan te zwaaien naar . .  een Turk en een stel Marokkanen.

5500 Route langs Natuurhuisje 1579

‘Route langs Natuurhuisje 1579’ stond er boven de wandelroute. De route begon en eindigde op de Schippersweg in Langenboom.

De zon scheen volop toen we aan onze tocht begonnen. De route liep in het begin langs bosperceeltjes en naderhand liepen we lange tijd langs het defensiekanaal (tankgracht) van de Peel-Raamstelling met zijn kazematten. De laatste kilometers liepen over de spoordijk van het voormalige Duits Lijntje (spoorverbinding Boxtel – Weeze).

Het was fantastisch wandelweer en wat ons gisteren het meeste opviel was de stilte, de immense stilte . . .

5499 Mondkapjes ‘serieus probleem’

Mondkapjes ‘serieus probleem’ voor natuur, zorgen om schadelijke stoffen, stond er boven het artikel in het Algemeen Dagblad.

Waar je ook kijkt, overal zie je niet-medische mondkapjes op de grond liggen. Dit is een ‘serieus’ probleem voor de natuur, zegt toxicoloog Paul Scheepers van het Radboudumc. Maar de stoffen in mondkapjes kunnen ook schadelijk zijn voor de gebruiker. 

Volgens toxicoloog Paul Scheepers van het Radboudumc zijn de miljarden niet-medische mondkapjes die wereldwijd in omloop zijn een serieus afvalprobleem. Microplastics én stoffen in de waterafstotende laag kunnen hardnekkig zijn en dragen bij aan de plastic soep in de oceanen. ,,Ze verstoren de biodiversiteit en kunnen in alle organismes opduiken.’’

Tja . . . ik heb dat al enkele weken lang gezien, dat mondkapjes buiten rondslingeren.
Tijdens onze dagelijkse wandeling komen we steeds langs een terrein waar drie onderwijsinstituten (een school voor voortgezet onderwijs, een PABO en een ROC) gevestigd zijn. In de bermen van de toegangswegen en fietspaden rondom de drie gebouwen liggen weggegooide mondkapjes bij de vleet naast het andere zwerfafval dat je normaliter ziet in de omgeving van een school.

Het is daarom voor mij ook niet zo verwonderlijk dat Paul Scheepers komt met de waarschuwing: Mondkapjes ‘serieus probleem’.

5498 Ga voor het zingen de kerk uit

In gebouwen die bedoeld zijn voor het belijden van godsdienst, zoals kerken, moskeeën, tempels en synagogen, is een mondkapje niet verplicht.

Bovenstaande tekst is afkomstig uit de Nieuwsbrief Regeringsnieuws die donderdag jl. verscheen.

Het verbaast mij zeer, dat er in de bovengenoemde gebouwen géén mondkapjesplicht is. Ik heb nergens kunnen  achterhalen waarom in de gebouwen voor het belijden van godsdienst het dragen van een mondkapje niet noodzakelijk is.

Ik neem aan dat het iets te maken heeft met de godsdienstvrijheid die in onze grondwet verankerd is. Dit laatste dacht onze minister-president aanvankelijk ook. Maar de werkelijke reden wist ook hij niet.

Ik blijf het echter niet zo verstandig vinden. Bewezen is dat het samen zingen zorgt voor een snelle verspreiding van het coronavirus. Verder behoren kerkgangers – ik kan alleen spreken over de katholieken – vaak tot de risicogroep, de ouderen.

Wij mijden al sinds begin maart bijeenkomsten in een kerk en zullen dat voorlopig ook blijven doen; ook met kerstmis.

En aan degenen die toch zonder mondkapje een bijeenkomst in een kerk willen bezoeken, geef ik het advies: Ga voor het zingen de kerk uit

5497 Ietwat ridicuul en absurd

Woensdag was het de Europese dag ter bestrijding van de seksuele uitbuiting van kinderen. Daar is niks op tegen. Tegenwoordig heeft elke dag wel een thema of aandachtspunt.

Donderdag de 19de was het Internationale mannendag en tevens Wereld Toilet Dag (!!??!!)
Vandaag de 21ste is het Wereld Hallo Dag (Hoe verzinnen ze het?)

Maar terug naar de woensdag. Een stichting bij onze zuiderburen roept op om zoveel mogelijk kattenfoto’s te delen met de hashtag #catsforkids. Want de 243.000 beelden van poezen die elke dag onze Instagram overspoelen, zijn niets vergeleken met de 19 miljoen foto’s van seksueel kindermisbruik die dagelijks circuleren.

De oproep om massaal kattenfoto’s te delen is dus een symbolische actie om op een laagdrempelige manier aandacht te vragen voor de problematiek. „Als mensen vandaag een kattenfoto zien, staan ze hopelijk even stil bij het feit dat er voor die kattenfoto 78 beelden van kindermisbruik rondgaan”.
Lees hier eventueel meer >>>>>

Tja . . . ik vind het niet zo’n heel geslaagde actie van de Belgische organisatie. Welk weldenkend mens denkt bij een kattenfoto op Instagram aan sexuele uitbuiting van kinderen? Om met een kattenfoto aandacht te vragen voor het prbleem vind een ‘kattenhater’ ietwat ridicuul en absurd

5496 Over het hek gooien van kinderen

De Trillade basisschool in Avignon (FR) heeft de ouders van schoolgaande kinderen vriendelijk gevraagd hun kroost niet over het hek te gooien als ze te laat zijn. De ouders is verzocht later terug te komen, als het hek wél open is.

Ja, je leest het goed. Een wat ongewoon verzoek, voor een zeer ongewoon voorval. De eerdergenoemde school heeft onlangs een aantal posters buiten het hek van de school opgehangen, met daarop het verzoek om kinderen die te laat zijn niet over het hek te gooien.

Volgens de directrice zijn er geen gewonden gevallen door de  acties van de ouders, maar waren er toch vaak genoeg ‘vliegende’ kinderen om actie te ondernemen.
Lees hier meer >>>>>

Tja . . . met dat GOOIEN zal het m.i. wel meegevallen zijn. Ouders hebben hun kinderen natuurlijk geholpen bij het klimmen over dat hek van 2 meter hoog.

Ik denk dat we het allemaal met een korreltje zout moeten nemen dat over het hek gooien van kinderen

5495 De Tongerseweg

De politie heeft in de nacht van vrijdag op zaterdag in Maastricht een einde gemaakt aan een illegaal studentenfeest. Dat vond plaats in een voormalig klooster aan de Tongerseweg in Maastricht, laat de politie zaterdag weten.

Bovenstaand bericht trof ik afgelopen zaterdag aan in De Telegraaf. Niets bijzonders zullen de meeste lezers zeggen. In de dagen dat we in een gedeeltelijke lockdown zitten proberen mensen de grenzen op te zoeken en . . . er over heen te gaan. Zo ook in Maastricht.

Bij het bericht stond echter een foto van het gebouw aan de Tongerseweg. Het gebouw waar ik in de jaren 50 verbleef. Zeer veel  herinneringen aan die tijd kwamen weer naar boven toen ik de foto zag. Ik stond me toe om even in gedachten weer door het gebouw te dwalen: de lange gangen, de refter, de slaapzalen, de klaslokalen, de kapel, het souterrain, de recreatiezalen, de grote speelplaatsen, de verouderde toiletten, de tuin met appelbomen, de sportvelden . . .

Tja . . . ik zie het weer allemaal voor me daar aan de Tongerseweg